De oprichtingsdatum van kon. harmonie St. Cecilia 1836 Vaals staat nauwkeurig vast: 12 mei 1836. Bovendien zijn de namen van de 12 muzikanten, die het initiatief tot de oprichting gaven, exact bekend. In de eerste jaren van haar bestaan verleende de harmonie in hoofdzaak medewerking aan processies in de Nederlandse, Duitse en Belgische grensdorpen. Vooral vanwege de unieke, indrukwekkende processiemarsen was St. Cecilia overal een graag geziene gast. Het geven van concerten kwam pas veel later op de agenda.
Aan het einde van het eerste deel van het grenzeloos-concert maakt president Jo Kern de titel en de poster (van Eric Volders) van de aanstaande revue bekend. Wellicht wat minder cryptisch, maar toch. De revue-commissie koos deze keer voor de titel “WIE OUWER DE NUS, WIE HELLER DE SJAAL”. De eerste gissingen vonden diezelfde avond nog plaats, maar de revue-commissieleden gaven geen krimp. De voorverkoop vindt op de gebruikelijke wijze plaats op donderdag 6 december in “de Obelisk”.
Zondag 25 november viert de harmonie haar patroonsfeest. Traditioneel met het opluisteren van de Eucharistieviering in de St. Pauluskerk, samen met zustervereniging het Koninklijk Mannenkoor Cecilia 1837. De harmonie viert haar Ceciliafeest op zondag met koffietafel, frühschoppen en receptie voor de 40-jarige jubilarissen MARCO GULPEN en JACQUES PELZER. Daarover in een volgende editie meer.
Na afloop van het najaarsconcert “Grenzeloos” met als thema “natuur” en als titel “NATUURlijk” beloonden de bezoekers van het concert de harmonie en dirigent Patrick Sporken met een staande ovatie. Het repertoire was niet alledaags, misschien wel gewaagd, te noemen. Flora, fauna en landschappen in muziek “vertaald” door meer en minder bekende componisten passeerden de revue. Met de concertmars “DIE SONNE GEHT AUF” opende de harmonie het programma. De uitleg van president Jo Kern zorgde er mede voor, dat hetgeen de componist met zijn notenspel bedoelde, makkelijker toegankelijk werd: de angstaanjagende verschijning van de TYRANNOSAURUS REX, de geluiden van en in de natuur, het gevecht met de prooi in doodsangst. De beklimming van de MONT BLANC onder mooie maar ook tegenzittende weersomstandigheden. De snelle huppelende bewegingen van de KANGOEROE, de bijzondere geologie en energetische kracht van de streek SEDONA en de luie, elegante dans van de reusachtige “WHALE”, de witte vinvis, om maar enkele voorbeelden te noemen. Ook de muziekstijlen varieerden van klassieke swing in “DE UIL”, tot de jazzy sound van “EARTH, WIND AND FIRE”, de evergreen “AUTUMN LEAVES” (“Les Feuilles Mortes”) en de filmmuziek “CHICKEN RUN”. De expositie van dier-tekeningen van Remy Hubregtse completeerde het thema van het concert. Bij alle muziek m.b.t. de natuur was de toegift over ons mooie Limburgse landschap, “MY DEAR COUNTRY”, natuurlijk precies op zijn plaats.
