JAHRESBERICHT 1919
17.2.1919 – 13.3.1920
CONCERTEN
De oorlog was voorbij, de werkloosheid en de gevolgen daarvan echter niet. Het verenigingsleven kwam langzamerhand weer op gang en er konden weer enkele concerten worden gehouden:
1. Een concert op het Wilhelminaplein bij gelegenheid van de verjaardag van Koningin Wilhelmina op 31 augustus.
2. Een concert in het patronaat met medewerking van de toneelvereniging Dilettanten-Bond.
3. Tweede concert in het patronaat. Een tegenvaller deze keer, want er waren slechts weinig bezoekers zodat de penningmeester genoegen moest nemen met een netto-opbrengst van 7,20 plus 19,- Mark.
4. Een liefdadigheidsconcert in samenwerking met de M.G.V. St. Cäcilia en de Dilettanten-Bond. De opbrengst was bestemd voor de noodlijdende kinderen in Vaals.
LEO MOMMERS
In 1919 werd Leo Mommers als aspirant in de vereniging opgenomen.
CARNAVAL
Op carnavalszondag hield de harmonie een feestavond met muziek, toneel en voordrachten. Daarna kon er gedanst worden en werd er een verloting gehouden. Volgens de secretaris kon men terugzien op een zeer geslaagde avond.
KONINGIN
Op 1 maart bracht de harmonie een serenade aan Hare Majesteit Koningin Wilhelmina, die de gemeente Vaals met een bezoek vereerde.
FUSIEBESPREKINGEN
Een voorstel om een fusie aan te gaan met de ‘Musikalische Vereinigung’ werd na uitvoerige debatten aangenomen. Daar men het echter in de commissie, die de plannen moest uitwerken, over verschillende punten niet eens kon worden, werd alsnog van deze fusie afgezien.
NEOMISTEN
In 1919 konden in Vaals weer drie nieuwe priesters worden gehuldigd, waarbij de harmonie vanzelfsprekend telkens van de partij was, ’s morgens met de kerkgang en in de namiddag met een serenade. De neomisten van dat jaar waren G. Hick, K. Kremer en J. Pelzer.
GULDENS EN MARKEN
Voor het eerst vermeldt de verenigingskroniek dat er behalve Duitse marken ook Nederlands geld in omloop is. De penningmeester laat ons namelijk weten dat het boekjaar 1919/1920 wordt afgesloten met ‘Vereinsvermögen 87,57 Gulden und 1165,84 Mark’.
Drie Leo’s
In het ledenbestand hiernaast worden vier personen genoemd die een aantal van de nu nog actieve leden (75 jaar later!) heel goed hebben gekend. Vooral de heren Maassen, Sparla en Mommers, alle drie met de voornaam Leo, hebben resp. als voorzitter, secretaris en archivaris nog na de Tweede Wereldoorlog mede het gezicht van de harmonie bepaald.
Leo Maasen was de laatste persoon in onze harmonie, die het voorzitterschap combineerde met zijn functie als spelend lid.
Leo Mommers kon zelfs zijn 60-jarig lidmaatschap vieren, hoewel hij de laatste jaren van zijn leven niet meer actief als muzikant present kon zijn. Een van zijn vele verdiensten was dat hij vier hoornisten voor de vereniging opleidde: Peter Sparla sen., Hans Pelzer, Ton Laschet (thans verbonden aan het symfonieorkest van Duisburg) en Peter Sparla jun.
Leo Sparla, overigens een zeer actief verenigingsman, stond enigszins sceptisch tegenover de jeugdleden. In 1960, bij zijn 40-jarig verenigings-jubileum, werd hij door Frits Meesters bezongen met o.a. de volgende zin: “als Casanova bis i Roozendaal bekant” (hij had in die stad als dienstplichtig soldaat zijn latere echtgenote leren kennen) en als muzikant getypeerd met de tekst: “Zieng klarinet is bauw verschlisse, dat erm dink hat jet mitjemaat”.
Ook Hubert Pelzer, met de bijnaam ‘Baröngsche’, herinneren wij ons goed, als Es-bassist, als mede-organisator van ‘Wiesenfeste’ en ook als de muzikant die kort na het eind van de oorlog, op terugreis van een festival in Belgie, een flink stuk spek in zijn grote instrument over de grens smokkelde.
